Φόβος για το διαδίκτυο

Τελευταία πληθαίνουν οι φωνές που κατακρίνουν και δαιμονοποιούν  το διαδίκτυο και κατ’ επέκταση τις υπηρεσίες που προσφέρει. Πρωτοσέλιδα από εφημερίδες ευρείας κυκλοφορίας, άρθρα προβεβλημένων δημοσιογράφων, περίεργες ιδιόμορφες εκπομπές στη τηλεόραση, βιβλία αγνώστων συγγραφέων, όλοι μαζί περιγράφουν μια διαστρεβλωμένη εικόνα μιας μεταμοντέρνας τάσης που τρομάζει και ανησυχεί.  Το διαδίκτυο παρουσιάζεται ως μια παραπλανητική σειρήνα που οδηγεί τα αθώα θύματα της σε μια αδηφάγα μαύρη τρύπα ενός εικονικού κόσμου που είναι γεμάτος  με παιδεραστές, απατεώνες, δολοφόνους, εκβιαστές και εξαρτημένους. Οι δημιουργοί αυτής της ψευδούς εικόνας είναι άνθρωποι που είτε φοβούνται τις υπηρεσίες και τα προϊόντα που οφείλονται στην εξέλιξη της τεχνολογίας γιατί δεν την καταλαβαίνουν, γιατί δεν μπορούν να την ακολουθήσουν, γιατί δεν επιθυμούν να την υιοθετήσουν, είτε γιατί έχουν προσωπικό επαγγελματικό συμφέρον που θίγεται από την μορφοποίηση των προϋπαρχόντων μορφών επικοινωνίας-ενημέρωσης. Επενδύουν λοιπόν στο πιο αποτελεσματικό σύγχρονο όπλο απέναντι σε κάθε τι καινούριο-επαναστατικό. Επενδύουν στον φόβο. Ένας φόβος που στηρίζεται στην άγνοια και την ανασφάλεια. 

 Πριν λίγες μέρες μια ομάδα «αυτοαποκαλούμενων» αντί-τεχνολόγων ανέλαβε την ευθύνη μιας βομβιστικής επίθεσης στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο του Μόντερεϊ  που τραυμάτισε δύο καθηγητές που ασχολούνταν με την ρομποτική έρευνα.

Ο πόλεμος στο διαδίκτυο κατά σύμπτωση, εντείνεται σε μια εποχή που όλα αμφισβητούνται και η ελεύθερη και ταχεία πληροφόρηση είναι εξαιρετικά σημαντική στην δρομολόγηση των εξελίξεων.

Αυτό που δεν καταλαβαίνουν ή αποφεύγουν να συνειδητοποιήσουν οι πολέμιοι του διαδικτύου είναι πως με την επίδραση της τεχνολογίας, αυτό που αλλάζει είναι ο τρόπος επικοινωνίας και όχι οι άνθρωποι που την χρησιμοποιούν.

 Το διαδίκτυο είναι εικόνες, στατικές ή κινούμενες, κείμενα, δομημένα ή μη που μοιράζονται μεταξύ τους οι χρήστες ανεξάρτητα που βρίσκονται. Το διαδίκτυο αποτελεί το πιο δημοκρατικό μέσο μαζικής επικοινωνίας γιατί προσφέρει μια αμφίδρομη και άμεση δυνατότητα επικοινωνίας, ανεξάρτητα από κοινωνικές και πολιτιστικές διαχωριστικές γραμμές που υφίστανται στον πραγματικό κόσμο. Δεν έχει σημασία το χρώμα, η θρησκεία ,η οικονομική κατάσταση , το επίπεδο μόρφωσης, η μορφή ή το βάρος. Έχεις δικαίωμα να πληροφορηθείς και να πληροφορήσεις.

Ως ένας ελεύθερος  αμφίδρομος δίαυλος επικοινωνίας ο χρήστης γίνεται και δέκτης αλλά και πάροχος  της πληροφορίας. Αυτό φυσικά και εμπεριέχει κινδύνους σε μια δύσκολη και σκληρή εποχή. Ο κίνδυνος όμως είναι ο ανθρώπινος παράγοντας και όχι η τεχνολογία.

Όπως θα εφιστούσαμε την προσοχή σε ένα μικρό παιδί που πρόκειται να κάνει μια βόλτα στο πάρκο της περιοχής, με το ίδιο τρόπο πρέπει να γνωρίζει να προσέχει όταν επισκέπτεται το διαδίκτυο. Τίποτα παραπάνω. Όσοι κίνδυνοι υπάρχουν για τον μέσο πολίτη στον πραγματικό κόσμο, υπάρχουν και στον εικονικό απλά έχουν διαφορετική μορφή.

Δεν είπε ποτέ κανείς ότι το διαδίκτυο είναι  μια διαβαθμισμένη, αποστειρωμένη εκπαιδευτική βιβλιοθήκη πλαισιωμένη με θετικές δραστηριότητες και ασφαλιστικές δικλίδες. Για ποιό λόγο η υπερβολή λοιπόν? 

 Φυσικά πρέπει να εφιστούμε την προσοχή στους χρήστες αλλά όχι να τους τρομάζουμε. Ακόμα και η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος (που έχει βοηθήσει πολύ στην προστασία των χρηστών και την δίωξη των επιτήδειων) έχει παρασυρθεί σε μια διαφημιστική καμπάνια τρόμου και εκφοβισμού.  

Όλοι όσοι συμμετέχουν λοιπόν στις ημερίδες και τις συσκέψεις σχετικά με την ενημέρωση των πολιτών για τους κινδύνους του διαδικτύου, αντί να μάθουν στους χρήστες πως να προστατευόνται στην ουσία τους απομακρύνουν.

Αν τους ενδιαφέρει τόσο η ευμάρεια, η σωστή μόρφωση και η ασφάλεια του πολίτη ας στρέψουν τα βλέμματα τους στη ελλιπέστατη εκπαίδευση, την ημιμάθεια , τις συνθήκες που οδηγούν σε κακόβουλες πράξεις γενικότερα και ας αφήσουν την τεχνολογία να εξελίσσεται και να προσφέρει